Gisterenavond, 20u. Ik start Zoom op (met Zoom kan ik mama’s bellen en zien over de computer of de smartphone). “Ding ding” gaat het dan. “Oef!” Ik zie opluchting bij de mama: “Dit stapje is al gelukt!”. De drempel genomen om een intake gesprek aan te vragen én dan nog eens de technologie overwinnen: dit zijn al twee overwinningen op één dag tijd!
Maar…er kwam meer. De mama vertelde dat ze haar kindjes ongelofelijk mist. Dat ze elke dag een stukje wordt verscheurd door de job die ze doet, het evenwicht dat compleet zoek is, de rush die ze dagelijks beleeft én dat ze bovendien haar stevige schoenen helemaal kwijt is door de situatie waarin ze is beland.
Onzekerheid, zelfvertrouwen weg, beetje bang én toch ook heel hard bewust dat het zo niet verder kan. “Eigenlijk …” hoorde ik mezelf zeggen “…is het heel simpel hé?”. We keken elkaar aan (ahja, met Zoom is dit wel handig, lekker lui in de zetel op afstand én toch elkaar kunnen zien) en de mama wist heel goed wat haar te doen stond. Namelijk, gewoonweg de job verlaten, dit wist ze al lang. Ook haar huisarts had het haar al meermalen gezegd, aangeraden, om maar niet te zeggen, zo goed als verplicht! Echter, na al die tijd zat ze nog steeds in de negatieve mallemolen die niet houdbaar is.
‘Weten’… is echter iets helemaal anders dan ‘doen’. Dus mijn volgende vraag hing al in de lucht: “Wat houdt je tegen?!” Nog beter zelfs: “Wat zijn je obstakels op de weg?”, “Wat zorgt ervoor dat je niet doet wat je zou willen doen, ondanks dat je erg bewust bent van wat dit precies inhoudt?”
Jep, dit is dé hamvraag waar ik jou vandaag graag mee naar toe neem. Namelijk héél concreet:
Denk aan een situatie waar jij graag verandering in wil; of wat is datgene dat jij al zo lang wil doen, maar niet toe komt.
Voorbeelden kunnen zijn: opnieuw iets van sport doen op een avond, eens met het gezinnetje gaan zwemmen, misschien wel 4/5de aanvragen op je werk, minder stress ervaren, een avondje weggaan met je partner, een afspraak maken bij de tandarts voor je kindje(s), een afspraak maken bij de gynaecoloog, de kinderkamer afwerken, je job onder de loep nemen, even stilstaan en denken “Hoe gaat het écht me mezelf?”, ….
Het feit dat je hieraan denkt, wil dus zeggen dat het er nog niet is van gekomen! Et voilà, dan komt de magische vraag:
“Wat houdt er je tegen? Wat zijn jouw duiveltjes op de weg?”
Mijn coach, noemt dit de Gremlins ?. Ook wel een fijne naam om te gaan benoemen wat jou effectief tegen houdt. Neem een blad papier en schrijf voor jezelf op wat de zaken zijn die jou tegenhouden om datgene daadwerkelijk te gaan doen?
Dit kan van alles zijn: zo eenvoudig als ‘tijd maken’, tot iets complexer als “Ik weet niet hoe eraan te beginnen!”, of onzekerheid, een laag zelfvertrouwen, je zelfbeeld. Of je perfectionisme zit misschien wel in de weg?! “Ach, het zal niet goed genoeg zijn, dus ik begin er dan gewoonweg helemaal niet aan!”. Misschien ben je wel bang. Of kan je het niet alleen en springt hulp vragen als duiveltje omhoog. Een broertje hiervan is hulp toelaten, loslaten…. er zijn ontzettend veel duiveltjes! Grote, kleine, middelgrote, boze, brave, lieve maar vooral, ze zijn aanwezig!
En dan Katelijne, wat moet ik daar nu mee?!
Nu staat dat duiveltje, of misschien wel meerdere, zwart op wit op papier. Dit is nogal confronterend, wat moet je er nu mee? Awel, goed nieuws! Je eerste stap is genomen. Je bent je bewust van wat er je tegenhoudt.
Hiervan bewust zijn is een eerste stapje naar verandering. Door ernaar te kijken wordt je duiveltje sowieso al een stukje kleiner. Stapje twee is er daadwerkelijk iets mee gaan doen. Er is van alles en nog wat mogelijk. Je kan er over babbelen met een vriendin en misschien wel eens vragen hoe zij zoiets aanpakt of het uitspreken naar je partner toe. Je kan een brief schrijven naar je duiveltje en bedenken wat het jou toe nu toe heeft gebracht. Maar ook eens nadenken hoe het zou zijn als het duiveltje niet aanwezig was. Hier kan je een tekening van maken en voor jezelf nagaan wat er jou kan helpen om het duiveltje een beetje kleiner te maken en ook wat te overwinnen. Je kan in de situatie gaan staan, je duivel in de ogen kijken en zeggen: “BOE! Aan de kant, ik heb een doel voor ogen! ‘Ik wil tegen de lente een afspraak bij de gynaecoloog.”
“Duiveltje ‘uitstelgedrag’, of duiveltje ‘angst om te bellen’ of duiveltje ‘x’, ik kan jou wel aan!” Wat moet je daarvoor doen? Agenda nemen, telefoonnummer opzoeken, vijf minuten tijd maken, inplannen, bedenken wat het je oplevert et voilà! Misschien heb je vijf minuten later wel de afspraak vast!
Uiteraard zijn er veel grotere dingen dan een afspraak bij de dokter plannen, waarbij uitstelgedrag vaak aan de orde is. Ben je onzeker? Heb je last van angst, perfectionisme? Herken je jezelf niet meer? Zit je vast tussen je job en het moederschap? Voel je sinds je mama bent dat er heel wat speelt, maar je weet niet exact wat? Zit er een hele grote duivel op je pad, zonder te weten waar het pad heen gaat? Voel je je niet goed en wil je hulp?
Dan ben je bij Mamaboost alvast aan het juiste adres! Ook al vergt dit van jou een grote stap. Even terug naar de mama gisteren in het intake gesprek. Ik vroeg haar op het einde ‘Hoe zit je er momenteel bij, wat gaat er in je om?”. Ik liet me verrassen door haar antwoord: “Blij, en opgelucht!”. “Ik wil dit al zo lang, het was ongelofelijk moeilijk deze stap te zetten, het is me gelukt en er is een uitweg. Hier is er alvast een duiveltje overwonnen.”
Kan jij dit ook? Jazeker! Wil je hulp en ben je benieuwd hoe ik je kan helpen? Stuur me een mailtje, ik kijk er naar uit je duiveltjes te leren kennen ?!
