Na de zomerperiode keek ik, net zoals vele andere mama’s (jij ook?!), halsstarrig uit naar september en de start van het schooljaar. Ik had het er even mee gehad. De lock-down, de halve schoolperiode nadien én ook de zomervakantie hadden ons heel veel mooie dingen gebracht. Maar tezelfdertijd was het duidelijk tijd voor ritme, structuur en vooral wat tijd voor mezelf en Mamaboost.
Het vreemde is… ik zou al eventjes durven terugverlangen naar die periode! Nochtans zijn we amper drie weken ver in september! De reden is eenvoudig: ik kan amper volgen met alle zaken dat het september ritme weer met zich meebrengt. Dit ritme was ik ergens wel vergeten, al zeker ik toen ik mocht proeven van een wereld dat zo goed als stil viel, daar ergens in de bewuste weken in maart & april.
Het is zelfs zo erg dat ik onlangs tegen mijn man zei: “Weet je… we hebben te veel kinderen, we hebben gewoonweg te veel kinderen!” Waarop hij doodleuk zei: “Heb je dit nu nog maar door?!”
Het is me wel wat, onze vier kastaars brengen echt wel heel wat werk teweeg (en oooh, ik zeg dit in alle respect voor hen uiteraard!!!). Op een zaterdag hol ik van de tekenles, naar de breakdance en mis ik de voetbalmatch van zoon 1, ik had me nochtans zo voorgenomen om geen ‘hol-mama’ te zijn.
Ondertussen weten we wel beter. Zo van die voornemens komen als een boemerang terug in je gezicht 😉. Tijdens de tekenles duik ik snel een winkel in achter kousen, een stel onderbroeken, een verjaardagscadeau en heb ik ook mijn laptop mee voor nog wat werk dat meestal niet af geraakt. Thuis zijn er nog verbouwingen bezig, dus werkman X, Y en Z bellen is ook geen uitzondering. Dan ben ik nog de meubelwinkel vergeten waar het bureau van één van onze zoontjes al wekenlang in het magazijn staat. Ondertussen verjaren er hier ook jongens, wat ook niet ongezien kan passeren.
Nog maar te zwijgen van het boekentassenwerk, leeskwartiertjes, voorleesmomenten en ooooh, de kleren! Deze zijn allemaal versleten, te klein en ik moet aan de herfst/winter ommezwaai beginnen. Wacht, schoenen… dat ook nog! En dit is nog maar het topje van de ijsberg, zo zijn er nog wel 1001 dingen…
Yes, de trein is weer vertrokken, of laten wet het de mallemolen noemen of gewoonweg het leven zoals het nu eenmaal is anno 2020.
Heb jij hier toevallig ook last van?!
Ik gok op een volmondig ja 😊.
Ik heb de oplossing! Ja zeker, het is eigenlijk heel eenvoudig… Namelijk: maak het jezelf gemakkelijk! Dit wil zeggen: doe de dingen waarvan je voordien nooit had gedacht dat je het ooit zou doen.
Je weet wel, omwille van het feit dat er een bepaald stemmetje in je hoofd zegt dat dat iets gewoonweg ‘not done’, of ‘te duur’ is. Of de gedachtes: ‘ach, ik ben toch niet lui’, ‘kom, ik moet sterk zijn, dit kan er ook wel bij’, ‘het is onverantwoord’, of ‘dat je jezelf zo te veel verwent’. Dit stemmetje kan je overwinnen, zeer zeker wel!
Een paar voorbeelden van mezelf:
- Sinds kort halen we twee maal in de week eten af bij iemand in het dorp die gezonde bio maaltijden prepareert. Elke dinsdag en vrijdag hoef ik alvast niet meer te koken! Wat een zaligheid, ik zou vroeger denken: wat een luxe, kost teveel en wat ben ik lui. Vandaag zeg ik: ik heb het meer dan verdiend, het helpt me overeind te blijven en gewoonweg wat meer van het leven te genieten.
- De jongens eten vier keer in de week warm op school! Ook dit hebben we nog maar net ingevoerd… ik dacht een mama te zijn die dit nooit zou doen en zelf dagelijks een gezonde maaltijd op tafel zou zetten. Dit omdat ik zelf nare herinneringen heb van ‘eten op school’, ook al gebeurde dat maar zelden. Maar hup, tijden veranderen, ik laat mijn duivel achter me, et voilà, gedaan met al dat koken en boterhammen smeren in de ochtend. Ook geen gevecht meer voor groentjes, gezaag en gezeur aan tafel. Wat een zaligheid!
- Onze twee oudste zonen (9 & 7 jaar) fietsen alleen heen & terug naar school. Onze oudste zoon rijdt alleen naar de voetbaltraining, dit is verder, en ja ook risicovoller. Loslaten dus! Daarnaast blijven ons vier zoontjes frequent alleen thuis, op die manier kan ik naar de pilates, op tijd vertrekken voor een lezing of workshop die ik geef, wanneer papa-lief nog op de baan is. Het geeft mezelf me-time, meer rust, mijn man heeft daardoor ook minder stress om ‘op tijd thuis te zijn’ en de jongens genieten van het verantwoordelijkheidsgevoel.
- We hebben een hele poos geleden een grasrobot aangekocht: onze Snuffel genaamd. Voor luxe mensen dacht ik voorheen, alweer een serieuze duivel & vooroordeel amaaai! Snuffel is ondertussen onze beste vriend 😉.
- Ook hebben we een Playstation in huis. Ik had me voorgenomen dit nooit, maar dan ook NOOIT in huis te halen! Echt waar, dit was in mijn ogen ‘not done’. Waarom? Omdat ook dit bij ons thuis verboden was, en ik het er toch ook zonder gedaan heb? Tjsonge jonge, alweer zo een duivel en overtuiging in mijn hoofd. Ondertussen zie ik het voordeel, het is een geschenk in ons levendig jongens gezin (én uiteraard springen we er bewust mee om, zoals met alle schermtijd).
En zo kan ik alweer even doorgaan… Dus, wat ik jou vandaag wil meegeven is het volgende:
1) Maak het jezelf gemakkelijk!
Dit mag, het kan, je verdient het!
2) Bekijk voor jezelf op welke vlakken dit mogelijk is.
Is dit in de keuken, in het huishouden, op het werk…eender waar. Ga op zoek naar waar jij zaken kan gaan aanpassen om het wat makkelijker te maken voor jou én het gezin.
3) Hoe ga je dit dan heel concreet doen?
Bv. een afhaalmaaltijd op dinsdag of dan toch maar een kuisvrouw in huis.
4) Welke duivels en overtuigingen staan in je weg? Hoe kan je deze overwinnen?
Kijk naar je duiveltje, draai jouw overtuiging eens om, praat erover met andere mensen zodanig je een ander perspectief ziet. Duw het niet weg néé… omarm het, buig jouw overtuiging om en zet het stemmetjes wat stiller. Zet de stap en zie wat het met je doet: je zal al snel denken, hoe heb ik dit zo lang anders gedaan?
Dit doet me denken aan een bus waspoeder waar mijn man een week geleden mee thuis kwam. Het was namelijk een ander merk dan wat we normaal gezien aankopen, zodat ik bij mezelf een enorm weerstand voelde. “Waarom is dit anders?”, “Dit past niet, ik wil ‘ons’ merk!”, ook al had hij een plausibele uitleg dat het uitverkocht was. Ik zou wachten tot de volgende shopbeurt, maar manlief (ik kan er veel van leren) brengt gewoonweg een ander merk mee.
Dik tegen mijn zin doe ik een wasje met het nieuwe waspoeder, wat blijkt? De was ruikt véél lekkerder, zo heerlijk zelf dat één van ons zoontjes de opmerking maakt dat hij een nieuwe trui krijgt, omdat hij zo lekker ruikt. Ook ik moest inbinden, de weerstand was volledig weg en er kwam een gevoel in de plaats dat het zo veel beter was en ik me afvroeg hoe we zolang met een ‘stinkende’ waspoeder wasjes gedraaid hadden 😊.
Conclusie: het is de moeite om tegen je weerstand in te gaan!
5) Sta even stil bij jouw verandering.
Kijk welke impact het op jou en jouw gezin heeft. Waspoedergewijs: Hoe lekker ruikt het wel niet?
Krijg jij je duivels niet klein, kan je dit niet alleen?
Één adres: Mamaboost dus! Ik nodig je alvast graag uit op 7 oktober, op de workshop “krachtige handvaten voor mama” in Atelier Puuur te Mechelen. In samenwerking met Mamamoves Mechelen mag ik jou als mama ontvangen om die avond aan de slag te gaan.
Ben je benieuwd: neem hier alvast een kijkje. Er zijn maar een aantal plaatsjes en we houden het uiteraard helemaal Covid-19 safe!
Ken je trouwens nog een (prille)mama (to be)? Stuur het haar zeker door, heel hartelijk welkom!
Ben je trouwens al ingeschreven om Mamaboost updates te krijgen in je mailbox?
Nee? Schrijf je hier dan meteen in voor inspiratie, tips & inzichten om er te staan als mama, en zoveel meer!
Door je in te schrijven, ga je ermee akkoord dat ik je wekelijks mag inspireren in je mailbox. Maak je geen zorgen, ik ga je niet spammen, en je kan je op elk moment afmelden 😉
